Holstebro

De weersvoorspelling voor vandaag was onstuimig. Veel wind, fris en weinig zon. Geen weer om te fietsen of een Openluchtmuseum te bekijken, zodat we al snel besloten om het “Holstebro Museum” in Holstebro, ca. 15 km ten Zuiden van Struer te bezoeken. Om half elf vertrokken we vanuit onze boot richting het trein- en busstation van Struer. Tien minuten na elf stapten we in de bus naar Holstebro, waar we via fraaie glooiende landschappen een half uur later aankwamen. De buschauffeuse was zo vriendelijk om ons nog even de weg te wijzen. Holstebro is een middelgrote plaats met een druk winkelcentrum, waar het vol met moderne kunstwerken staat. Zelfs de middenstand doet mee, want bij een restaurant midden in het centrum troffen we nog tussen de tafeltjes een standbeeld van een everzwijn aan. Na door het winkelgebied te zijn gewandeld, kwamen we aan de andere kant van Holstebro een oud huisje tegen, waarin een museum voor de kleinkunst was gehuisvest. Helaas was dit museumpje gesloten. Om 12:30 uur kwamen we bij het Holstebro Museum aan. Het museum is opgedeeld in twee gedeelten: Een Kunstmuseum en een Lokaal Historisch Museum. Wij kwamen voor het laatste, maar als je eenmaal een ticket had, dan mocht je beide musea bezichtigen. Het Lokaal Historisch Museum vertelt over de geschiedenis van het stadje en de regio er om heen. Van geologie, natuursteen, brons en smederijen tot de Middeleeuwse handwerk en handel, waaronder staalbewerking en tabaksindustrie. Na ook nog even het kunstmuseum te hebben bezocht waar een paar “geweldige” Picasso’s te bewonderen zijn, gingen we om 15:30 uur weer met de trein terug, waar we ca. een kwartier later weer op het station van Struer uitstapten. Op onze boot aangekomen namen we nog even onder het genot van een drankje en hapje, lekker uit de wind achter onze buiskap gezeten, de dag door. Voor morgen is slecht weer voorspeld, dat kunnen we dan mooi gebruiken om morgenochtend wat boodschappen te doen en  daarna hebben we het voornemen om het Bang & Olufsen museum in Struer te gaan bekijken.      

Naar Struer

Het mooie weer was kennelijk weer voorbij, want in de ochtend was het nogal fris, ca. 11 graden Celsius en veel bewolking. De wind kwam uit het Noord-Westen kracht 4-5. Voor de komende nacht was er een galewarning NW-7 voorspeld. Vandaag zouden we naar Struer gaan, een afstand van ca. 17 Nm. Om 10:00 uur vertrokken we uit de jachthaven van Lemvig en zeilden op onze fok met de wind in de rug richting de Oddesundbrug, die slecht 5 meter hoog is in het vaste gedeelte, maar gelukkig wel voor ons geopend kan worden. De Deense regels voor het openen van een brug zijn nogal merkwaardig. Waar je in Nederland alleen maar voor een brug hoeft te wachten, is bij deze brug de regel dat je een blauw-wit geblokte seinvlag in het wand moet hijsen en als je die niet hebt, mag je de nationale vlag voor de mast ophijsen. Daarbij dient er nog getoeterd te worden: Eén lang en één kort. Drie rode knipperlichten betekent wachten en met drie vaste rode lichten mag je doorvaren. Groene lichten, die in Nederland voor veilige doorvaart worden getoond en rode lichten voor stoppen of verboden doorvaart, zijn hier kennelijk niet gebruikelijk. Om te voorkomen dat één van ons op het voordek met onze driekleur zou moeten zwaaien, konden we gelukkig wachten op een paar vissersboten, die ons net op dat moment opliepen en ook door dezelfde brug heen moesten. Zo waren we een paar minuten later door de brug heen zonder al die rituelen en zeilden we weer verder, na een vuurtoren te hebben gerond, voor de laatste 5 Nm op onze fok naar Struer. Om 13:15 uur kwamen we in Struer aan, waar we een mooie ligplaats konden bemachtigen. De wind was nog steeds NW-4/5 en het was ook niet warmer geworden, vanwege het ontbreken van de zon. ’s Middags hebben we het Toeristenbureau in Struer bezocht en wat gratis folders "geplunderd", want er komt slecht weer aan voor de komende twee dagen, zodat we hier maar even blijven liggen. Er schijnt een openluchtmuseum te zijn in Vinderup, ca. 21 km ten Oosten van Struer. Mogelijk gaan we dat morgen eens bekijken. Ook een mogelijkheid is het B&O-museum in Struer.

Van Thyborøn naar Lemvig

Gisteravond begon het hard te waaien, NW-7, die later wat naar het NO draaide met dezelfde windkracht. We lagen de hele nacht te schudden in onze kooien, maar met de geruststelling dat we tijdig in Thyborøn waren aangekomen. De volgende ochtend bleek de “Carina” een volledige zandbak. Mooi die fantastische zandstranden in Thyborøn, maar niet voor onze boot. Nadat we naar een andere steiger waren gevaren waar wel water voor handen was, hebben we haar na ca. anderhalf uur weer enigszins schoon gekregen. Daarna omstreeks half twaalf zijn we maar direct vertrokken naar Lemvig, een plaatsje 11 Nm Oostelijk van Thyborøn. Er stond na de onstuimige nacht inmiddels weinig wind, zodat we op ons fokje richting Lemvig zeilden, waar we op een zandplaat een groep zeehonden tegenkwamen. Halverwege viel de wind bijna geheel weg en hebben we het laatste stuk op de motor gevaren. Zo kwamen we om 14:20 uur aan in Lemvig. Het weer was verder mooi, zonnig maar wat fris. In de haven van Lemvig kwamen we een vervallen viskotter tegen uit Brixham. Dat deed ons denken aan onze zeiltocht in 2008 langs de zuidkust van Engeland, toen we ook het idyllische vissershaventje Brixham hebben bezocht en waar het standbeeld van Koning Willem III aan de kade staat. Hoe is dit schip nu hier gekomen, vroegen wij ons af. Na het plaatsje Lemvig te hebben bekeken, dat één druk winkelstraatje, een leuk wit kerkje en een pleintje met een mooie fontijn  heeft, liepen we nog naar het achterland van Lemvig, waar we een mooi uitzicht hadden op een binnenmeer met het bekende glooiende fraaie landschap van Denemarken.  Daarna zijn  we teruggegaan naar onze boot, waar we vanuit de kuip een mooi uitzicht hadden op de kade en het plaatsje Lemvig. Het plan is om morgen naar Struer te gaan, ongeveer 16 Nm ten Oosten van Lemvig.

Thyborøn

Thyborøn is een visserplaatsje van oorsprong met ca. 2500 inwoners, dat in het verleden een bloeiende visserijhaven en visafslag had. Tegenwoordig is er nog wel visserij maar wel in veel mindere mate. Daarentegen is het toerisme weer toegenomen, vanwege de unieke locatie en de mooie zandstranden aan de Duitse Bocht en het fraaie landschap van het Limfjord. Vandaag kwam er een Nederlander binnenvaren in een grote Hallberg Rassy, waarmee we mee aan de praat raakten. De schipper werkt in de Offshore op een booreiland in Nigeria, vier weken op en vier weken af, woont officieel in Montenegro, heeft tevens een huis in Noorwegen en betaalt slechts 5% belasting in Nigeria. Dat is beter dan in de EU met een Euro! Hij was op weg met zijn Hallberg Rassy naar een werf om het teakdek te vervangen.Tegen de middag hebben we een wandeling gemaakt door het dorpje richting het “Sneglehuset” (Schelpenhuis), naast de bunkers op het strand, de enige bezienswaardigheid in Thyborøn. Voor 20 Deense kronen konden we het Sneglehuset bewonderen. Het huisje is 1949 gebouwd door een voormalige visser voor zijn vrouw, moest uniek en fraai zijn, zodat iedereen van heinde en ver er naar toe zou komen om het schelpenhuisje te bewonderen. Zowel buiten als binnen zijn alle muren van allerlei soorten schelpen van de gehele wereld ingemetseld. Sommigen in bepaalde motieven zoals bloemen, vogels, mozaïken, enz. Binnen was er verder een enorme verzameling van allerlei soorten (sub)tropische schelpen en koralen. Bijzonder was dat we twee zeer oude zeekaarten aantroffen uit de begintijd van de Oost-Indiëvaarders, gedrukt in Amsterdam door Pieter Goor. Hoe zijn deze daar terecht gekomen, vroegen we ons af. Daarna hebben we onze wandeling voortgezet richting de duinen en het strand, waar we een aantal vervallen bunkers tegenkwamen vanuit de WO-2. Nadat we nog langs de visserijhaven zijn gelopen en daar de kleine blauwe Deense viskottertjes hebben bekeken, zijn we weer teruggelopen naar onze boot, die inmiddels door de toegenomen NW-wind aardig gezandstraald werd. Morgen gaan we naar Lemvig, een plaatsje 10 Nm verder het Limfjord in, waar we hopelijk de boot weer even kunnen schoonmaken.

Oversteek van Vlieland naar Thyborøn

Het startdoel voor onze vakantie is Thyborøn, gelegen aan de Westelijke ingang van het Limfjord in de kop van Jutland (Denemarken) net onder Skagerak. De Gribfiles (weerkaarten) gaven aan dat de volgende 2 dagen er een hogedruk gebied in de Duitse Bocht kwam te liggen. Weliswaar tmet een uit het NO- tot Oosten komende tegenwind, maar gelukkig met weinig windkracht. De dag erna zou het al weer NW6-7 zijn in het Skagerrak, dus ook bij Thyborøn. En ook de dagen erna voorspelden niet veel goeds. Ons oorspronkelijk plan om via Borkum, Helgoland, Esbjerg en Hvide Sande naar Thyborøn te varen, is niet meer goed haalbaar. Dus besloten we om het traject maar in één keer te doen ofwel direct dwars door de Duitse Bocht van Vlieland naar Thyborøn. De afstand bedraagt 240 Nm en met een gemiddelde snelheid van ruim 6 knopen betekent dit 36 tot 40 vaaruren, zodat we slechts één nacht hoefden door te varen. We besloten dus nu of nooit. We vertrokken zaterdag 25 mei om 5:30 uur uit de vanwege het Pinksterweekend overvolle haven van Vlieland en zeilden nog met de laatste ebstroom door het zeegat naar buiten. De route was verder helaas niet te bezeilen en ook stond er te weinig wind, zodat we met motor en grootzeil op richting Thyborøn koersten. Na ca. 80 Nm te hebben afgelegd, passeerden we een groot Duits windmolenpark in aanbouw. We hadden daar al iets over gelezen. De Nederlandse Staat vond dat dit op hun grondgebied plaats vond. Ja, leve de EU... Voordat we de nacht ingingen passeerden we nog een Duits platform, waar we weinig teken van leven bespeurden. Om 9:45 uur genoten we nog van de fraaie zonsondergang, maar om 23:00 uur werd het pas echt donker, hoewel het minder donker was dan tijdens de nachtelijke tocht van Cuxhaven naar Vlieland van vorig jaar. We hadden dit keer een wachtsysteem ingedeeld van één uur op en één uur af en dat verliep prima. ’s Nachts zaten we middenin de Duitse Bocht en hebben we slechts enkele zeeschepen gezien. Toen het licht werd omstreeks 5:00 uur en na ca. 160 Nm te hebben afgelegd, zaten we op de breedtegraad van Esbjerg. We maakten flinke vorderingen. Het weer was inderdaad goed voorspeld en zeer stabiel. Ondanks de weinige tegenwind hebben we het hele traject voorspoedig afgelegd met een stevige schouderklop naar onze motor, die 36 uur achtereen heeft staan draaien maar daarvoor als beloning de gehele tankinhoud praktisch had opgedronken. We kwamen om 17:30 uur in Thyborøn aan, waar we nog een goede ligplaats konden bemachtigen, ondanks het Pinksterweekend. We zijn een week eerder op ons startdoel Thyborøn aangekomen dan we hadden gepland. Dat betekent dat we het vanaf nu rustig kunnen aandoen en ook meerdere plaatsen aan het Limfjord kunnen bezoeken. Vannacht eerst eens goed bijslapen en dan morgen Thyborøn bekijken.

Dagje Vlieland

Zoals al voorspeld, stond er de hele dag een Noordoost tot Oostenwind met kracht 5 bft. Gezien de sterkte van de wind besloten we maar een wandeling te maken in plaats van te fietsen. Om 12:00 uur  begonnen we met onze wandeling door de fraaie dennebossen achter de jachthaven, waar we nog een uitkijktoren tegenkwamen. Na beklimming en genoten te hebben van het uitzicht liepen we door de bossen deels duinen richting de vuurtoren. Onderweg bij een vennetje, genaamd de ijsbaan, waar we even wilden uitrusten op een bankje, raakten we in gesprek met een kunstenares, zoals ze zichzelf noemde, die ook op dat bankje zat en zich aan het voorbereiden was voor een muziekfestival in september op Vlieland. Toen ik vroeg welk repertoire ze hadden en ikzelf ook in een bandje speelde, raakten we nog meer aan de praat. Toen ik aangaf dat we nummers van o.a. Tom Petty speelden, gaf ze enthousiast aan dat het muziekfestival  “Into the great wide open”  genaamd was, refererend aan één van de nummers van Tom Petty, waarvan ze ook nog wist dat hij in juni naar Nederland kwam voor een concert in de Arena in Amsterdam.  Op de vraag “Jij gaat daar zeker ook naar toe?”, moest ik haar teleurstellen met de mededeling dat wij op weg waren naar het Limfjord in Denemarken. Gelukkig kon ik haar nog een beetje geruststellen met de gedachte dat onze drummer daar wel al een kaartje voor had gekocht. Omstreeks 14:30 uur kwamen we bij de vuurtoren op de hoogste duintop van Vlieland aan, die inmiddels opengesteld was voor het publiek. Daar we al eerder de vuurtoren hadden beklommen, lieten we dit vandaag maar achterwege. Na enige tijd op een bankje te hebben gezeten en genoten te hebben van het fraaie uitzicht naar zowel de Noordzee als Waddenzee, gingen we weer naar beneden en via de dorpsstraat van Vlieland, waar we nog van een ijsje genoten, zijn we weer via de veerhaven naar onze boot gelopen om met een koel drankje uit te rusten van onze wandeling. Morgen wordt het mogelijk een spannende dag. Zou het weer goed genoeg zijn om richting Denemarken te varen? Time will tell.   

Van Kornwerderzand naar Vlieland

 

 

Dachten we gisteravond heerlijk voor anker te liggen, passeert er een onweersbui om 22:00 uur, waardoor de wind van NO-3 naar ZW-7 draaide, zodat we niets anders konden doen dan het anker op te halen en een toevlucht te zoeken aan een passantensteiger bij de Lorentzsluizen. Deze lag al vol met andere jachten en bij het aanmeren liepen we ook nog aan de grond, zodat we ca. 1 meter van de het naast ons gelegen jacht bleven steken in de modder. Omdat we geen andere keus hadden, zijn we maar blijven liggen.

De volgende dag was het weer opgeknapt met een NO-4. We vertrokken om 9:30 uur. Het was nog even lastig om uit onze benarde positie te komen. We lagen in de modder en inmiddels ook aan lagerwal, maar met kundig manoeuvreerwerk, was dit ook weer opgelost. Achter ons in de Lorentzsluizen had men kennelijk moeite om aan te leggen, want drie jachten lagen dwars en tegen elkaar aan met alle commoties vandien. Ja, schipperen is ook een vak. Om 10:30 uur waren we de sluis uit en passeerden we de brug van de afsluitdijk. Het eerste stuk was niet te bezeilen en hebben we de motor bijgezet. Bij de draaiïng naar Harlingen konden we onze zeilen hijsen. Onderweg passeerden ons diverse vissersschepen en veerboten van Harlingen naar Vlieland resp. Terschelling. De wind trok nog even aan naar NO-5, zodat we met 8 knopen op het log Vlieland snel zagen naderen. Ook passeerde ons een gigantisch motorjacht varend onder Engelse vlag richting het zeegat, kennelijk van een werf in Nederland op weg naar Engeland. Om 14:00 uur kwamen we in Vlieland aan, waar vanwege  de drukte het al zichtbaar was dat het Pinksterweekend er aan komt. Gelukkig waren er nog voldoende lege boxen beschikaar en zo meerden we in een vrije box af. We spraken nog even met de eigenaar van een opgeknapte voormalig oud Oostduits vaartuig, dat we ca. 20 jaar geleden in Vlieland nog in vervallen staat hadden bewonderd. Inmiddels is het schip door de eigenaar praktisch geheel opgeknapt en bijna zeilklaar. Bij het havenhoofd zagen we nog diverse jachten en charters van de bruine vloot binnen komen. Morgen zou de wind NO tot O-5/6 zijn. Geen goede wind om richting Denemarken/Duitsland te zeilen.

Dus waarschijnlijk een dagje fietsen op Vlieland.

Op weg naar Kornwerderzand

 

 

We vertrokken om 9:30 uur nadat we alles hadden ingeladen in de boot. Het was prachtig weer. De zon scheen en een goede temperatuur. Niet te koud en niet te warm. Minpuntje was de wind, die met een 3 Bft uit het NO kwam, precies de richting, die we moesten koersen. Om niet al te veel tijd te verliezen hebben we de motor maar direct bijgezet en kwamen we om 12:15 uur bij de sluis van Enkhuizen aan, die voor ons al was opengezet. Achter ons kwam nog een grote Duitse motorboot liggen en zo waren we na een kwartier weer buiten op het IJsselmeer richting Kornwerderzand. De wind kwam nog steeds uit het NO en was inmiddels in de buurt van Stavoren aangetrokken tot 4 Bft. Onderweg passeerde ons een Marine landingsvaartuig en een grote Schoener. Misschien de boot van Wubbo Ockels? Het was helaas te ver weg om zien waar de boot vandaan kwam. Om 16:00 uur kwamen we bij Kornwerderzand aan, waar we een mooi ankerplekje uitzochten achter de afsluitdijk. In het zonnetje en met een drankje genoten we nog na van onze eerste 40 afgelegde Nautische mijlen. Morgen is het om 11:30 uur hoog water bij Kornwerderzand met voldoende water om de ondiepte bij Harlingen te passeren richting Vlieland.