![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGArBprqNYPlE3PMVSKVEmoacTkWklYytz1gNNK38xGdCbMDBR12VSO3ZQFlNOzm7NcMT4UuWBVnQgwN6aBu7Cn-6LgS0gFCc-5bqpF762NZDZqSXCNrVMLk3vlKJasGB_cf37JJdlE9g/s200/IMG_5964.jpg)
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgGvvSrVIjVUqcMYKfNoq8EtVniPwicyd8b_4UpP6s4V0rb3bGUr-OHWbtOkM_LJ0XIR2ZPSVAwU6BhxuqoEwRmRC48a1tC2Q4SUdXZNzUFEEK3k9ZkRCq3JgFSrsYDQp7iFemH9apb9AQ/s200/IMG_5993.jpg)
We werden ’s ochtends verrast met een fraai zonnetje. Er was
regen voorspeld, maar Anholt dat de meeste zonuren heeft van Denemarken dacht
daar gelukkig anders over. Ook de temperatuur was prima. Voor de eerst keer na
Thyborøn konden we onze zomerkleren weer eens aantrekken. Een prima dag om ook
te fietsen, want er stond niet al te veel wind. Na eerst koffie te hebben
gedronken in het zonnetje achter de buiskap met een prachtig uitzicht op de
hoge duintop van Anholt, pakten we onze fietsen en zijn we omstreeks 11:00 uur naar
het dorpje Anholt gefietst, dat uit een paar huizen, één winkel, enige
boutiekjes en een leuk wit kerkje bestaat, die we nog even van binnen hebben
bekeken. Er was zelfs een toeristeninformatiecentrum, maar die was uiteraard op
zaterdag gesloten, zodat we het zonder een wegenkaart van Anholt moesten doen. We
kwamen nog langs een monument, waar in het Deens iets over de bevrijding stond
van Anholt, die in de tijd van Napoleon door de Engelsen was bezet. Vanaf de
haven is er een asfaltweg, maar die gaat al gauw over op onverharde grindpaden, waarop het soms lastig fietsen was. De meeste paden leiden naar de vele
vakantiehuisjes, die verspreid in de duinen en bossen zijn verscholen. We
wilden ook naar de vuurtoren, die op het
meest noordoostelijke punt van het eiland staat, maar er was geen enkele weg te
vinden, die daar naar toe ging. De enige mogelijkheid lijkt een wandeling langs
het strand, waar we, aan de noordkant van Anholt aangekomen, opeens de vuurtoren in de verte
zagen staan. Misschien iets voor morgen als we verwaaid liggen, want de
voorspelling is ZW-6 en tegen de richting in, die we willen koersen. De mooie
witte zandstranden en azuurblauwe water van Anholt deed ons denken aan een
tropisch eiland. Omstreeks 15:00 uur hadden we alle paden wel zo een beetje
gefietst en kwamen we weer terug bij de jachthaven, waar we nog steeds de enige
Nederlander waren. Inmiddels was er nog wel een Engelsman bijgekomen. Na even
wat gedronken en gerust te hebben op onze boot, maakten we daarna nog een
wandeling naar de radartoren, die op de hoogste duintop van Anholt staat en
waar we een schitterend uitzicht hadden op de haven, strand en Oostzee. Het is even
afwachten wat het weer gaat doen morgen, alvorens we ons plan trekken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten