Naar het eilandje Fur

Het wordt eentonig, maar weer regen vandaag. De derde dag op rij. We vertrokken om half elf uit Nykøbing Mors en buiten de haven konden we op onze fok met ruime wind de koers zetten naar het eilandje Fur, onze volgende bestemming. Er stond weinig wind, een ZW-2/3, zodat we met 3 knopen vooruit kwamen, maar gezien de afstand Nykøbing – Fur van slechts 6,5 Nm, geen enkel probleem was. We hadden een beetje windstroom mee en zo voeren we om 12:30 uur het haventje van Fur binnen. De haven is nogal klein en er was geen enkele box beschikbaar, waarvan de palen breed genoeg waren voor onze Carina, zodat we afmeerden aan de kade voor een Deense vissersboot. Na bij de betaalautomaat van de jachthaven te hebben betaald voor onze overnachting, hebben we het Fur Museum bezocht, na eerst bij het toeriseninformatiecentrum te zijn geweest. Het eiland Fur is met zijn oppervlakte van 22 km² niet erg groot, maar bestaat echter uit vele verschillende en uniek landschappen, die we morgen op onze vouwfietsen willen gaan bekijken. Het weer zou volgens de voorspelling dan opgeklaard zijn. Het Fur Museum toont de landschappelijke en geologische geschiedenis met een zeldzame verzameling fossielen uit de Moler. Fur is bekend door molerafzetting. Het is een ruwe grondstof voor de industrie op het eiland. Moler werd afgezet op de zeebodem, die Denemarken 55 miljoen jaar geleden bedekte. De afzetting bestaat hoofdzakelijk uit kiezelalgen, die in enorme aantallen als plankton in zee leefden. Moler is heel bekend door goed bewaarde fossielen van vissen, insekten, reptielen en planten. Ongeveer 200 lagen vulkanische as zijn te vinden in de moler en 179 meest prominente aslagen zijn genummerd. De aslagen ontstonden uit een lange periode van vulkanische uitbarstingen in het noordelijke gedeelte van het Skagerak. Deze vulkaanuitbarstingen produceerden enorme hoeveelheden as, die door de noordelijke winden boven de molerzee werden verspreid. Uiteindelijk werd de as in dunne lagen op de bodem van de zee afgezet. In de meeste gevallen vertegenwoordigt elke aslaag een enkele vulkaanuitbarsting. De oorsprong van deze vulkanische aslagen is pas in 1883 ontdekt. Tot die tijd dacht men dat de afzetting bestond uit steenkoolhoudend zand. De exploïtatie van de moler is in 1919 begonnen en werd als ruw materiaal geëxporteerd. Vandaag de dag wordt de moler op het eiland zelf verwerkt en deze industrie is van groot economisch belang voor Fur geworden. Na de bezichtiging van de indrukwekkende verzameling van fossielen en een oude boerderij met stallen/schuur en een kleine graanmolen, die ook op het terrein van het Fur museum stonden, zijn we weer met onze plu’s terug gelopen naar onze boot. Onderweg kwamen we nog langs,een fraai wit kerkje, de Fur Kirke, die we ook van binnen nog even hebben bezichtigd. Morgen hopen we het eiland Fur te kunnen rond fietsen.