In de voetsporen van H.C.Andersen

Vandaag gingen we om 10:00 uur met de bus naar Odense (uitspraak in het Deens: Oedens) om het leven van de zeer bekende sprookjesschrijver Hans Christian Andersen in werkelijkheid opnieuw te beleven, want wie is er niet mee groot geworden. We kwamen om kwart over elf in Odense aan, in grootte de derde stad van Denemarken, waar we de historische voetsporen van het leven van Hans Christian Andersen gingen volgen middels een speciaal hiervoor gemaakte wandelkaart. We begonnen bij H.C. Andersen Hus, waar hij was geboren en dat nu als museum is ingericht. Zijn vader was schoenmaker en overleed toen Hans Christian 11 jaar oud was. In zijn vroege jeugd speelde hij graag met zijn poppenkast. Hij wilde graag acteur worden, maar werd niet aangenomen bij de koninklijke theaterschool in 1819 in Kopenhagen. Zijn opleiding kreeg hij aan een school voor armen, totdat hij op 17-jarige leeftijd via vrienden een beurs kreeg voor een goede school. Op deze laatste school werd hij veel gepest door leraren en leerlingen. Andersen stond bekend als een verlegen en stil persoon, niet goed in de omgang met anderen. Daarom wordt gezegd dat "Het lelijke eendje" een autobiografisch sprookje is; hierin wordt een lelijk eendje een mooie zwaan, zo ook in het echte leven van Andersen: de 'zwakkeling' wordt een beroemd schrijver. Via de route kwamen we langs de vele plekken, die een belangrijke rol hebben gespeeld in het leven van Andersen, waaronder een wasplaats, waar zijn moeder, die wasvrouw was, de was deed. De gevangenis, waar zijn grootmoeder met een veroordeelde was getrouwd. Het oude gele vakwerkhuisje, waar Andersen zijn jeugd vanaf zijn tweede jaar heeft doorgebracht en die we voor 30 kronen konden bezichtigen, de Sankt Knuds Kirke, waarin zijn ouders in de echt zijn verbonden in 1805. Het Odense Ràdhus, waar zijn grootmoeder op water en brood werd gezet, vanwege de geboorte van drie kinderen uit buitenechtelijke relaties. Het Odense Slot van koning Christian VIII, waar de moeder van Andersen soms werkte als wasvrouw. De Sankt Hans Kirke, waar Andersen was gedoopt in 1805. Het park, waarin het standbeeld van Andersen staat. Na de gehele route te hebben gelopen, kwamen we omstreeks half twee weer bij het beginpunt het H.C. Andersen Hus, een fraai en uitgebreid ingericht museum, dat we als laatste hebben bezocht en waarin het gehele leven van Andersen werd belicht: Arme jeugd, kunstenaarsdromen, artistieke opleiding in Kopenhagen, zijn vele reizen, internationale erkenning als schrijver – die hij indertijd in eigen land niet kreeg – en zijn laatste levensdagen, die hij in Nyhavn doorbracht. Andersen is nooit getrouwd geweest. Na het museum te hebben bezichtigd, namen we om vier uur weer de bus terug naar Assens, waar we om vijf uur aankwamen. Dit was onze laatste bezoek aan Denemarken, want morgen gaan we naar Laboe, gelegen in de Kielerbocht en zijn we alweer vlakbij het Kielerkanaal. Onze thuisreis gaat morgen beginnen.