Van Aalborg naar Hals

Gisteravond kwam er nog een Nederlands jacht binnen in de jachthaven van Aalborg, de eerste na de Nederlander, die we in Thyborøn tegen kwamen. We verlieten omstreeks half tien de jachthaven van Aalborg onder een grijze bewolkte lucht, zodat we op tijd kwamen voor de Aalborg brug, die om elk heel uur open gaat. Achter ons kwam er ook een Deens jacht aan. Om 10:00 uur ging de brug open en konden we onze koers vervolgen richting Hals, een plaats ca. 17 Nm vanaf Aalborg gelegen aan de oostingang van het Limfjord. We voeren vervolgens langs het wegens renovatie gesloten witte Aalborghus Slot. Er stond een krachtige wind, W-6, zodat we op onze fok met ruime wind met meer dan 7 knopen naar Hals zeilden. En zelfs de zware bewolking begon tegen elf uur te breken, zodat we af en toe een zonnetje zagen, hoewel het wel koud bleef. Halverwege kwamen we een Nederlandse charter tegen, die op weg was naar Aalborg. Na een enthousiaste groet over en weer vervolgden we onze koers en kwamen we om 12:30 uur aan in de jachthaven van Hals, die al aardig vol lag met Deense, Duitse, Noorse en Zweedse jachten, waar we nog aan een mooi plekje aan de kade konden afmeren achter een Noor. ’s Middags hebben we een wandeling gemaakt door het plaatsje Hals, waar niet veel te beleven is. We bezochten een fraai wit kerkje en het kleine “Hals Museum”, niet te verwarren met het Frans Hals Museum ;-), waar de historie van Hals werd belicht. Na een klein uur hadden we dit wel gezien en zijn na de noodzakelijke boodschappen weer teruggegaan naar onze boot. Even later kwam er een Duits jacht binnen, een Bavaria 35 Match, die met windkracht 6 op het achterschip een box in probeerde te varen. De schipper was alleen en wij zagen dit al helemaal fout gaan. En dat was ook zo. De schipper miste de achterste paal met een worp van een landvast en strandde op de steiger, terwijl het jacht direct door de krachtige wind werd gegrepen en de achterzijde van het jacht tegen een gespannen lijn tussen paal en steiger 3 boxen verder werd gezet, waar het jacht bleef hangen. Dus het was tijd om ook de handen uit de mouwen te steken om hem te helpen. Met de hulp van nog een Deen en een Noor konden we gezamenlijk de boot weer op de juiste positie krijgen. De Duitse schipper kon het niet nalaten om even te refereren aan het verlies van het Nederlands elftal tegen Duitsland door te zeggen: “Wil je mij nog wel helpen na gisteren?”. Om netjes te blijven maar het antwoord gegeven dat een voetbalwedstrijd iets anders is dan een Duitse schipper in nood. Na een hartelijke dank van de schipper kregen we als beloning nog een lekkere schnaps, een rum uit Havanna volgens de Duitse schipper. Daarna ging eenieder weer terug naar zijn eigen boot, waar even later een vriendelijke Deense havenmeester langs kwam, die geen woord Engels of Duits verstond, maar ons voor een vriendenprijsje liggeld liet betalen. Misschien omdat het Deense voetbalelftal heeft gewonnen van Nederland? Wie zal het zeggen.