Naar Fredericia

Vanochtend werden we wakker van het gekletter van de regen op het kajuitdak. Met bakken kwam het naar beneden. Zuidoostenwind, dan is het meestal raak. Er stond ook een vrij krachtige wind, zodat we maar besloten even af te wachten hoe het weer verder zou verlopen. Een regenbuitje is niet zo erg, maar voortdurende slagregen is niet prettig. De voorspellingen van de weerkaarten gaven niet veel goeds. Pas tegen 17:00 uur zou het opklaren. Denemarken is mooi, maar het weer kan verkeren. Daar tegenover staat dat het in de zomer overdag langer licht is en met mooi weer je er tot ’s avonds laat plezier van hebt. De Denen gaan als het even kan dan ook buiten barbecuen op de vele aanwezige publieke barbecues. Het begint pas donker te worden om 23:30 uur en weer licht om ca. 3:00 uur. Bij helder weer is het ’s nachts zelfs nauwelijks donker en is er een lichtstreep van de zon achter de aarde aan de horizon zichtbaar in het noorden. Fredericia heeft ca. 40.000 inwoners en ligt aan de Kleine Belt in Jutland tegenover het eiland Fünen. De stad dateert van 1650 en schijnt één van de best bewaarde stadswallen van Noord-Europa te hebben, die wij uiteraard graag willen bezichtigen. De naam Fredericia dankt de stad aan koning Frederik III, die de stadswallen in 1650 liet bouwen en waardoor de plaats ook stadsrechten kreeg. Om 11:00 uur werd de regen iets minder en besloten we om te vertrekken. De afstand vanuit Tunø naar Fredericia bedraagt 36 Nm. De koers die we moesten varen was tegen de wind en regen in, zodat we besloten de zeilen niet te hijsen en de motor het werk maar te laten doen. Even later begon het ook weer stevig te regenen. De lucht was loodgrijs en geen opklaring te zien. Achter de buiskap zaten we echter droog en de stuurautomaat volgde trouw zijn opgegeven koers. Om 12:30 uur begon het lichter te worden en even na één uur kwam zelfs weer de zon te voorschijn. De wind viel helemaal weg. Het regenfront was voorbij getrokken en het klaarde eerder dan voorspeld helemaal op. Via de marifoon kwam opeens een Distress Call binnen, een Mayday Relay van Lingby Radio, het kuststation van Denemarken. Een Mayday Relay is een heruitzending van een eerdere Mayday. Kennelijk was er een boot in nood. Maar de ontvangst was zo slecht en onverstaanbaar dat dit schip in nood kennelijk ver van ons verwijderd was. Mogelijk zelfs in de Duitse Bocht. Even later zagen we een bruinvis ca. 100 meter achter onze boot zwemmen, die telkens even met zijn rugvin boven water kwam. Om 17:00 uur moesten we vlak voor de Kleine Belt brug, waar een fraaie vuurtoren staat, even wachten op groot vrachtschip, dat ons opliep en even daarna de industriehaven van Fredericia indraaide. Daarna konden we de Kleine Belt oversteken en kwamen we om 17:15 uur in de jachthaven van Fredericia aan, waar onze Carina zich in een box met weer te smalle palen moest wringen. Morgen gaan we Fredericia bekijken.