Vandaag een bewolkte dag, maar na drie dagen regen, is het
dan toch eindelijk droog. We vertrokken om half elf met onze fietsen van de
jachthaven voor een fietstocht rond het eiland Fur. We begonnen de tocht langs
de zuidkust van Fur richting Gammelhavn. “Gammel” betekent oud. Gammelhavn was
de oorspronkelijke haven, die stamt uit 1911. De haven was de levensader voor
de bewoners van Fur, totdat de haven in 1956 wegens verzanding werd gesloten.
De vissers trokken toen naar de nieuw gebouwde haven, waar wij nu met onze
Carina liggen. In een oud gebouw uit 1925 is een tentoonstelling ingericht over
de haven en het Fjord evenals de visserij in het Limfjord. Het is wel jammer dat
alle teksten in het Deens zijn. Van de Gammelhavn zijn we langs de westkust
gefietst naar de noordkant van het eiland. Het landschap wordt sinds eeuwen
uitsluitend gebruikt voor veeteelt met slechts enkele verspreide boerderijen.
We fietsten langs de vele grafheuvels, waarvan je een schitterend uitzicht hebt
over het hele eiland. Stendal Hoje is de hoogste grafheuvel van Fur, die 76
meter boven de zeespiegel reikt. Daarna kwamen we bij het noordelijke gebied
waar de afgravingen van moler plaats vinden. Het noordelijk deel van het eiland
wordt gevormd door een van oost naar west lopende heuvelrug met steile wanden
aan het Limfjord. Talrijke kloven en dalen doorsnijden de heuvels, die door
oprukkende gletsjers tijdens de laatste ijstijd zijn gevormd. De gletsjer duwde
oude afzettingen omhoog tot een stelsel van morenen. De structuur is te zien in
de kliffen aan de kust en de molergroeves. De lagen lichte moler werden omhoog
geduwd tot steile vlakken, bestaande uit vele lagen vulkanische as. De groeven,
Stendal Graven en Bispehuern genaamd, behoren tot de meest bezochte bezienswaardigheden
op Fur. Stendal Graven is de grootste groeve van het eiland en je ziet hier
heel duidelijk de verschillende grondlagen, gevormd door vulkanische as en
algen. In de loop der tijden heeft zich een spectaculaire zuil van deze
aardlagen gevormd, die de naam Bispehue (bisschopsmijter), heeft gekregen. Na
de groeven te hebben bekeken, zijn we naar de kliffen aan noordkust gefietst,
waar Den Rode Sten (de rode rots) te bewonderen was, een roestrode zandsteen
onderaan de klif op het strand. De rode rots blijft altijd rood vanwege het
zoute water van het Limfjord, dat de ijzerhoudende bestanddelen doet oxyderen.
Niet alles konden we fietsen, omdat sommige gedeelten alleen uit wandelpaden
bestonden. Maar met de fiets aan de hand konden we ook deze fraaie routes langs
de prachtige begroeide kliffen bekijken. Om 15:30 uur waren we weer in de buurt
van onze haven, waar we nog na een paar boodschappen te hebben gedaan, weer terug kwamen op onze
boot.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten